DE GRUFFALO

 

Wat de leerprogramma’s betreft maak ik me eigenlijk nog het meest zorgen over de basis- en middelbare scholen. Als leerkrachten van hogerhand krijgen opgelegd kinderen te indoctrineren met denkbeelden die de regeringen goed uitkomen, waar blijven we dan? Ouders hebben er geen zicht meer op hoe het er in de klas aan toegaat. Het verleden wordt aangepast en verbogen naar hedendaagse denkbeelden waar niemand achterstaat, maar die op den duur als waarheid worden gepresenteerd. Dat begint al eerder dan je denkt.

 

Ik kwam toevallig de boekjes van de Gruffalo tegen. Mooi getekend, leuk verhaal op rijm en bestemd voor kleuters vanaf 3 jaar. Het eerste deeltje kwam uit in 1998, dus ver voor de huidige coronaproblemen. O, wat leuk voor een van mijn kleinkinderen in die leeftijd, dacht ik nog. Maar dat was snel over toen ik deze plaatjes zag. Ik neem aan dat die in latere delen staan. Wat bezielt dan toch zo’n schrijfster en tekenaar? Van wie komt de opdracht eigenlijk? Dit is nog een onschuldig voorbeeld van de nudging, die op zo’n grote schaal plaatsvindt.

Nudge = een subtiele hint om mensen een zetje in de goede richting te geven door kleine aanpassingen te maken in de omgeving. Lang niet altijd hoeft dat ongunstig uit te pakken. Denk bijvoorbeeld aan Holle Bolle Gijs in De Efteling. Het positieve is, dat mensen hun rommel opruimen en daar nog lol in hebben ook. Maar wanneer het op een verkeerde manier wordt gebruikt (en dus wordt misbruikt) kan het enorme schade aanrichten.

Juist kinderen en jonge mensen met weinig levenservaring zijn hier extra vatbaar voor. Hoewel… er zijn ook massa’s ouderen die zodanig doordrongen zijn van de gekte, dat ze het vermogen om zelf na te denken, zo dat al ooit aanwezig was, totaal hebben verloren.

 

Iemand van onze oudere familiegeneratie woont in Ahrbrück, net even over de grens in Duitsland, in het gebied dat vorig jaar op dubieuze wijze overstroomde. Gelukkig staat haar woning in een hoger gelegen gedeelte en had ze zelf geen schade.

Zij was vanaf het begin van de crisis al een voorbeeldig volgster van de voorschriften. Wat heet? Ze verzon er het liefst zelf nog maatregelen bij! Haar enige dochter woont een straat verderop, samen met man en twee kinderen. Verder heeft ze niemand, er komt daar geen mens meer over de vloer. Haar jongste broer en zijn vrouw gingen er weleens met de camper heen, stonden dan gewoon voor de deur en konden gebruik maken van de badkamer. En een van mijn dochters had, als enige van onze kinderen, regelmatig contact met haar. Maar ze zijn geen van allen nog welkom. Wij zijn er ook al in geen jaren geweest.

Ik denk daar het mijne van. Maar zij zal ook iets van ons vinden met ons ‘roekeloze’ gedrag: nicht geimpft, keine Mundkappe. En zo zijn er massa’s en massa’s mensen. Corona-kierewiet, noem ik dat. Zielig, al heb ik er geen medelijden mee.

Maar hoe het ook zij, wie er gelijk of ongelijk heeft, het zal allemaal weinig verschil maken als de ‘feestelijke’ voorspellingen doorgang gaan vinden.

 

Het lijkt erop dat we alleen maar aan het wachten zijn tot het zooitje weer in Den Haag is teruggekeerd. Intussen wordt hier de boel op het warmhoudplaatje gezet door de media en is men dolblij als er weer eens iets gebeurt dat je gigantisch op kunt kloppen.

Twee dagen een hittegolf! ‘O, Hans! Het is een wonder als we dit gaan overleven, Hans!’

Iedereen ervaart de toestand op zijn eigen manier en zoekt een uitweg om het voor dit moment toch nog een beetje dragelijk te maken. Men wil de illusie behouden dat men ergens vat op heeft. Iedere reactie, hoe bizar ook, is een poging om te overleven.

 

Toen ik geboren werd, heb ik hier niet voor getekend. Sterker nog: als ik dit van te voren geweten had, had ik het contract meteen verscheurd.