HOE BESTAAT HET
Ik ben nogal behept met een grote opruim- en weggooiwoede. Zo kan ik er helemaal niet tegen als er nog kranten of tijdschriften van drie weken geleden rondslingeren onder het motto van: dat moet ik nog lezen. Wat er nooit van komt. De weken gaan snel voorbij en voordat je het weet heb je metershoge stapels papier, die een beetje overhellen, beginnen te glijden en waar de kat vervolgens op piest… Enfin, weg ermee.
Maar nu had ik van de week toch weinig gemak van deze eigenschap. Ik las namelijk een artikel in een tijdschrift waarbij de haren me dusdanig te berge rezen dat ik dacht: hier stuur ik een gepeperde reactie op. Een besluit dat ik niet snel neem. Helaas was ik vergeten om welk tijdschrift het ging en na uitvoerig zoeken bleek het bewuste stukje onvindbaar. Weggegooid waarschijnlijk. Eigen schuld dikke bult. De persoon in kwestie zal dus nooit weten hoe ik over hem denk. Het is slechts voor mijn eigen gemoedsrust dat ik er toch nog een paar woorden aan wil verspillen.
Wat is het geval. Deze meneer schrijft anoniem een stukje in de Gazelle, Marijke, Fair, Diva of No over ‘zijn geheim’: hij neemt regelmatig achter het stuur plaats met een glaasje teveel op. Nu blijkt dat voor hem geen punt te zijn. Het enige wat hem dwars zit is de reactie van zijn omgeving. Vrienden spreken hem erop aan en ook zijn vriendin is er niet blij mee.
Soms is hij ‘de Bob’ en ook al liggen de vrienden lam onder de tafel, hij ziet er niet tegenop zelf toch nog een paar glaasjes weg te werken alvorens ze naar huis te rijden. Als hij thuiskomt met een kegel van hier tot de Bosporus, maakt hij zijn vriendin, die al in bed ligt, wijs, dat hij nog even bij thuiskomst een slaapmutsje heeft genomen.
Meestal loopt zo’n ritje goed af. Behalve de keer dat hij soepel, luidkeels met de radio meezingend, achteruit manoeuvreerde en even een fiets van een hekje meenam om dat pas na enige tijd te merken. ‘Ik dacht al, wat rijdt die auto ineens zwaar,’ luidde de laconieke reactie. Hij hing thuis een leugentje op over een of andere onverantwoorde gek of zoiets. De schade aan de auto was aanzienlijk. Vriendin slikte het verhaal voor zoete koek. Maar stel dat ze er ooit achterkomt, dan zou ze misschien niet bij hem weggaan maar het zou wel fiks gedonder geven!
Hij is er tot nu toe met meer geluk dan wijsheid doorheen gerold. Maar er komt ooit een dag dat er een onverwacht bobbeltje in de weg zit (‘Hee, nooit geweten dat deze weg zo hobbelig was! Ik merkte pas later wat er aan de hand was’) en dat er een kind aan zijn voorwiel geplakt blijkt te zitten. (‘Niks van gemerkt, hoe kan dat nou?’) Om even in ’s mans kennelijk beperkte denkpatroon te vertoeven.
Waar denkt deze meneer het recht vandaan te halen nooit wijs te willen worden en het leven van andere mensen zo in de waagschaal te stellen. En het dan nog vergoelijken ook! Ronduit shockerend. Arme vriendin, die ongezien te goed voor hem is.
Hoe bestaat het, zei mijn moeder altijd. Inderdaad zijn er soms dingen waarbij ik me dat uit de grond van mijn hart afvraag. Ik hoop dat, in geval van een ongeluk, slechts een lantarenpaal het slachtoffer is. Wat mij betreft een stevige!
Maak jouw eigen website met JouwWeb