PLOOIROKJE
Iedereen wil het worden maar niemand wil het zijn. Niets is minder waar als het de ouderdom betreft. Lang en gelukkig leven, dat is wat je wilt als je pakweg 16, 18, 20 bent. Maar voorlopig ben je jong en dat zal nog wel een tijdje zo blijven. Het daadwerkelijk oud zijn is voor anderen: je ouders, grootouders, ooms, tantes, de buurvrouw van de overkant die altijd achter de gordijntjes staat te gluren…
Soms beweren al dan niet bekende Nederlanders in een interview dat ze werkelijk geen enkele moeite hebben met het ouder worden. Nou, ik geloof daar helemaal geen woord van.
Wie vindt het nu gezellig dat de haargrens wegloopt en het haar zijn oorspronkelijke kleur verliest. Veel variatie valt er niet meer te bespeuren. Er is de keuze tussen grijs, grijs en grijs. Gelukkig zijn daar geweldig efficiënte middeltjes voor op de markt.
Men krimpt. Dat houdt in dat het moeizaam nagestreefde gewicht volgens de Body Mass Index nóg meer onhaalbaar wordt dan al gedacht.
Allerlei lichaamsdelen gaan steeds meer belangstelling vertonen voor de straatstenen. Behalve het tandvlees dan weer, want dat trekt juist omhoog. Kortom: het gaat allemaal de verkeerde kant op.
Steeds dieper wordende huidplooien zijn nog lang te vergoelijken met ‘lachrimpeltjes’ maar ooit komt de confrontatie met de spiegel in combinatie met goed licht en zijn ze niet meer anders te benoemen dan volgens de keiharde waarheid: gewone ordinaire ouderdomsrimpels.
Ook zo iets leuks in dit verband is ‘het plooirokje’. Nee, geen enigszins tuttig dameskledingstuk maar de fijne rimpeltjes rond de mond, in het Frans wel ‘moustache de fumeur’ (rokerssnor) genoemd. Niemand hoeft echter de sigarentoko plat te lopen om ze gaandeweg te zien verschijnen, die piepkleine riviertjes die de lipcontouren doen vervagen en lipstick op miraculeuze wijze laten uitlopen tot halverwege de bovenlip.
Het gaat er natuurlijk om welk schoonheidsideaal je hanteert maar ik heb nog nooit in een Bouquetreeksromannetje de zin aangetroffen: ‘…Hij was bij de eerste aanblik al helemaal idolaat van haar charmante plooirokje…’
Ogen en oren gaan achteruit en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Het is heel simpel: als je niet oud wilt worden, moet je jong sterven en dat wil je toch ook niet. En er zijn natuurlijk ook voordelen.
Niet meer zo hard hoeven werken, een mildere kijk krijgen op mens en samenleving, tijd hebben voor hobby’s en vakanties. En uh… hmm… eehh… enne… ik kom er even niet op.
Bij toeval kom je nog weleens oud-klasgenoten tegen en prompt krijg je de verhalen: Isa, die is aan een aangeboren hartafwijking gestorven toen ze 19 was. Ria, ze was 22 toen ze verongelukte voor de deur van haar ouderlijk huis. Die mensen hadden een banketbakkerszaak in het centrum van Gouda. We haalden daar altijd ‘snippers’, de afgesneden randjes van stroopwafels. Merel, die zo prachtig tekende en viool speelde. Zij stierf, begin 40, aan kanker. Ze had een jongenstweeling, kleutertjes nog. En er moeten er statistisch gezien meer zijn van wie ik het misschien nooit zal horen.
Vaak verzuchten mensen op latere leeftijd: als ik het maar over kon doen en dan met wat ik nu weet. Dan zou ik alles heel anders aanpakken. Behalve dat het onmogelijk bewezen kan worden vraag ik me ook af of dat het geval zou zijn. Je hebt ooit paadje A gekozen en daar zijn wat dingen misgelopen om de eenvoudige reden dat niets perfect is. Die fouten zal je een tweede keer niet meer maken en je bewandelt, zeker weten, dit keer paadje B. Waar je dan ook weer van alles moet leren en tegen dingen aanloopt. Alleen zullen de tegenslagen van andere aard zijn. Maar of het beter wordt, ach, ik vraag het me af.
Ouderdom, wat is dat eigenlijk. Méér dan een getal want in diverse levensfasen ervaar je het fenomeen totaal anders. Je ideeën over ouder worden verschuiven naarmate je eigen leeftijd vordert. Als je 18 bent, is iemand van 30 ongelofelijk belegen terwijl diezelfde leeftijd je op je 50ste benijdenswaardig jong voorkomt.
In feite is je leeftijd slechts meetbaar tegen het perspectief van je omgeving. Daardoor is het meest deprimerende en meest kwetsende in deze tijd de arrogantie van veel jongeren. Alsof zij een abonnement op de eeuwige jeugd en het eeuwig leven hebben veroverd. Ik zal een geheimpje verklappen: die bestaan niet. Kijk maar in de geschiedenisboekjes: twee jaartallen. En mocht het laatste nog ontbreken, dan kan ik je verzekeren dat die ooit bij een latere druk alsnog wordt ingevuld.
Al moet ik zeggen dat ikzelf op mijn 20ste geen haar beter was. Ik vroeg mijn vader op zijn 60e verjaardag plagerig hoe het voelde en of dat nou leuk was zo oud te zijn. Hij mompelde iets onverstaanbaars, vond het echt niet de meest geweldige verjaardagsopmerking van de dag.
Mijn vader werd 64 jaar. Een bijzondere leeftijd want momenteel de mijne, al heb ik hem nog niet overleefd. Hij stierf twee maanden voor zijn pensioen aan een hartstilstand. Triest en geheel onverwacht en hoe je het ook bekijkt: te jong. Al wil de buitenwacht dan troost bieden met de bewering dat het een mooie dood was. Hij had immers niet of in elk geval niet lang geleden. Over driekwart jaar ben ik, Deo Volente, dus ouder dan mijn vader. Totaal onbegrijpelijk.
Daarom toch maar dankbaar zijn met de leeftijd die je hebt en geloven dat mensen de waarheid spreken als ze beweren het ouder worden niet moeilijk te vinden? Misschien zijn zij op dat punt gewoon al een stapje verder dan ik.
Wat is dan het probleem? De realiteit van een cake die langzaam maar onherroepelijk opraakt? De wetenschap dat het restant niet het meest smakelijke deel is en je er toch iets leuks van moet zien te maken, zowel voor jezelf als voor je omgeving?
Van dat laatste uitgaande zijn er in elk geval een paar dingen die ik nooit zal doen: over doktersbezoeken, hartkloppingen en pijn in de lendenen klagen. En een luid en langgerekt ‘éééééh’ slaken bij het opstaan uit een lage stoel, zoals mijn moeder placht te doen.
Zij heeft mijn vader 30 jaar overleefd en werd bijna 94, een edel streven. Er is nog zo veel leuks om te ondernemen, te ontdekken, om je over te verwonderen.
Oud, ja kom nou! De duvel, die is pas oud!
Maak jouw eigen website met JouwWeb